Ετυμολογία:

1. Πιθανότατα, από το έρμα =σωρός λίθων, επειδή οι λιθοσωροί πάνω από τους τάφους ήταν συνδεδεμένοι με τον Ψυχοπομπό Ερμή.

2. Κατ' άλλους από το έρυμα, αμυντικό οχύρωμα, πρόχωμα, οχυρό.

3. Κατά τον Πλάτωνα, από το αρχαιοελληνικό ρήμα: εἴρω, το οποίο έχει δύο σημασίες:

α) συνδέω, ενώνω (εξού και «ειρήνη» = ο συνδετικός κρίκος, που ενώνει τους ανθρώπους)

β) λέγω, ομιλώ, αναγγέλλω.

Ο Ερμής, εκτός των άλλων, ήταν ο αγγελιοφόρος των θεών, αλλά και γενικότερα ο θεός του λόγου, της επικοινωνίας, της νόησης, της ομιλίας, της ευφράδειας. Επεξηγούσε στους ανθρώπους τη βούληση των θεών, ήταν, δηλαδή ο “εξηγητής” και γι αυτό οι λέξεις: ερμηνεία, ερμηνευτής, διερμηνέας, ερμηνευτικός, έρμαιο, κ.ά. φέρουν το όνομα του.

Κατά το Μεσαίωνα συνδυάστηκε με τους Αλχημιστές (Hermetici > Ερμητικοί) και ιδιαίτερα με την τεχνική να σφραγίζουν τα δοχεία τους με αποτέλεσμα η λέξη ερμητικός να δηλώνει το εντελώς κλειστό, το σφραγισμένο.

Οι εμπορικοί δρόμοι των αστικών κέντρων είναι, συνήθως, αφιερωμένοι στο θεό Ερμή, τον Κερδώο Ερμή (οδός Ερμού), ο οποίος ήταν και προστάτης του εμπορίου. Στα Λατινικά: Mercurius > ιταλ. mercato, γαλλ: mercenaire, αγγλ.: market…